حضرت علی علیه السلام، ابوالاسود دئلي را (كه از شخصيت‌هاي بسيار بزرگ عالم اسلام و جهان تشيع بود و در جنگ«صفين»و «جمل» در ركاب اميرالمؤمنين جهاد كرده بود) در بصره مقام قضاوت داد، و سپس او را عزل كرد. اين قاضي امين و با شخصيت نزد اميرالمؤمنين آمد و گفت: «چرا مرا عزل كردي، با اينكه نه خيانتي كرده بودم و نه جنايتي؟». عليعلیه‌السلام در پاسخ فرمود: درست است، نه خيانتي كرده‌اي و نه جنايتي. لكن به هنگام سخن گفتن با مراجعه كنندگان به دادگاه، من ديدم صدايت از صداي متهم بلندتر مي‌شود (و اين گونه برخورد با متهم- حتي در همين حد كه صداي قاضي كمي بلند شود- مخالف كرامت انسان است و جلالت اسلام، و توهين به دادگاه است و مقام قضاوت)

جکایات خوبان -ص82-انتشارات دانشیاران ایران-رضا نظریان

[1]  - مستدرك الوسايل، ج 3، ص197