میــــــرعلا ءالدین چه کسی بود؟

یکی از فرزندان محمد ابن کمال الدین ، اولاد موسی مبرقع ،از سلاله امام هشتم علی ابن موسی الرضا (ع)

در اواخر قرن هشتم (ه ق )شاه عباس سوم ایشان را که مرشدی توانا و زاهدی وارسته بود ٰبه منطقه جوشقان گسیل داشت . آن طور که اعتماد السلطنه در کتاب مرآت البلدان جلد یک مینویسد :

در سال های 830 تا 980 هجری قمری پادشاهان صفوی عالمان دینی بنام را بیشتر به مناطق مرکزی ایران برای مستحکم نمودن پایه های مذهب شیعه گسیل می داشتند کهمیر علاء الدین ابن محمد ابن کمال الدین اسماعیل نیز یکی این عالمان می باشد.

وی تعلیمات دینی را در شهر قم سپری نموده و پس از طی مدارج عالی طی حکمی از طرف شاه عباس صفوی نقش ارشاد و راهنمایی مردم را در جوشقان قالی که یکی از ولایات مهم ایران به شمار می رفت ، بر عهده گرفت. همچنین مستند در کتاب مرآت البلدان جلد یک آمده اسکندربیک ترکمان بیان داشته شاه عباس دوم برای ارشاد اهالی ولایت جوشقان مرشدی صوفی به نام میر علا الدین را که مقام سیادت داشته و طبق شجره نامه نسخه 1280 قمریایشان از فزندان امام علی ابن موسی الرضا (ع) می باشد به جوشقان می میفرستد.

آنگونه که مورخین شهرمان در کتاب های خود نگاشته اند می توان نتیجه گرفت که احتمالا بعد از نفوذ اعراب مذهب تسنن به واسطه نفوذ حاکمان متعصب سنی در این منطقه ترویج میشده ،که زیاد با خلق و خوی جوشقانیها سازگاری نداشته و مردم گرایشی زیادی به قبول مذهب تسنن نداشتند و بیشتر با مردم کاشان و مذهب مورد قبول کاشانیها در آن روزگار گرایش نشان میدادند.. چنان که حمد الله مستوفی در کتاب نذهت القلوب کاشان را دارای مذهب اثنی عشری و تمام ولایات تابعه را دارای مذهب تسنن می داند .

منطقه جوشقان قالی به عللی که قبلا ذکر نمودیم چون مورد توجه سلاطین و خوانین قرار داشته ، و حکام فهمیده بودند که جوشقانیها گرایشی به قبول مذهب تسنن ندارند .حاکمان وقت صوفی با مطلع شدن از این موضوع ، بر آن شدند که جهت متحد کردن مردم جوشقان با خودشان ،و مستحکم نمودن مذهب شیعه در جوشقان گامی اساسی بردارند . از آنجایی که مردمان ولایات تابعه جوشقان تعصبات زیادی به مذهب تسنن داشتند ، این امر باعثه چالش های بسیار با مرکزیت قریه های خودشان (جوشقان)و مروجین مذهب شیعه ساکن در جوشقان میشده ،بدین دلیل حاکم وقت ایران را بر آن داشت تا با فرمانی ، ریاست و حکومت بر جوشقان و ولایات تابعه اش را با پیوسته حکم ارشاد جوشقانیها ومردمان کلیه ولایات تابعه، را صادر و ابلاغ نماید تا عوامه متعصب و ساکن در این مناطق صد راه ترویج مذهب تشیع نشوند.

کلانتر کاشانی در کتاب ایران زمین شرح مختصری از روحانیون مذهبی و ترویج مذهب شیعه درکاشان ،جوشقان و چند شهر دیگر به نگارش در آورده است. میر علا الدینپس از استقرار در جوشقان بی درنگ ترویج را شروع می نماید . زهد و تقوای ایشان در کمتر از سی سال مردم جوشقان را بر آن میدارد که تماما شیعه گردند . ایشان بنیان گذار مراسم مذهبی در جوشقان بوده و آنچه از تعزیه گردانی در ماه محرم و مراسم مذهبی دیگر می بینیم حاصل تلاش ایشان می باشد .

گویند سحرگاهان ایشان در خانقاه خود که اکنون آرامگاه خود وی و جمعی از فرزندانش می باشد به نیایش و دعا می پرداخت . نمدی سنگین که خرقه اولیا ء خوانده می شد بر دوش می انداخت و تا اذان صبح با خدای خویش راز و نیاز میکرد و می گریسته و همچنین ایشان امین مردم بوده و در کل منطقه محبوبیت زیادی مابین مردم پیدا میکند. شاید خلوص و نیایشهای بی ریا و دلنشینش در شبانگاهان ، با معشوق و معبودش،در دل مردمان باعثی در سرعت پذیرش مذهب شیعه شده باشد.

پس از سی سال ارشاد و راهنمایی و ترویج مذهب شیعه در سال 930 هجری قمری این مرد خدا چشم از جهان فرو بست و به دیدار دلدار شتافت.

ایشان در عبادتگاهش که بقعه میر علا الدین می نامند به خاک سپرده شد و بیست سال بعد با همت معماران و استاد نجار چون محمد ابن محمد جوشقانی ، ضریح و بارگاهی که هم اکنون شاهد آن هستیم برایش ساخته می شود.بنا به علاقه و ارادتی همگانی و همچنین استاد محمد نجار به میر شهرمان به یادگار ،برروی ضریح چوبیش توسط استاد چیره دست آنروز سوره دهر را با نقوش مختلف و کنده کاری شد و همچنین سنگ قبری که آیه الکرسی با خط آن روزگار رویش حکاکی شده سنگتراش بجای گذاشت تا یاد و نام میر و شاعر شهرمان برای آیندگان بر جای ماند .روحش شاد و نامش جاودان.